تعبیر خواب، یک علم و فن مهم است که جایگاه بزرگی دارد، چرا که از ویژگی‌های پیامبران است و هر کسى شایستگى دست‌یابی به این علم و فن را ندارد، مثلا مرجع تقلیدی که در علوم اسلامى برتر از دیگران شناخته شده، ممکن است در مورد تعبیر خواب هیچگونه اطلاعات فنى نداشته باشد؛ بنابراین اینکه هر کس با دیدن خوابى، نزد ملاى محل یا امام جمعه شهر برود و خواهان تعبیر خواب خود باشد، امری غیر اصولى است.
حضرت دانيال گويد:
اگر بيند در سراي بيگانه شد و هيچكس را نشناخت و در آنجا مردگان ديد، دليل كه آن سراي آخرت بود و وقت اجل وي رسيده بود، اگر بيند در آنجا شد و بيرون آمد، دليل كه بيمار شود و نزديك هلاك بود و شفا يابد. اگر در سراي معروف شد كه بنياد آن از گل بود، دليل كه روزي حلال يابد. اگر بيند بنياد سراي او از خشت پخته و گچ بود، دليل كه جوينده مال حرام است. اگر بيند از آن بيرون آمد، دليل كه از حرام توبه كند. اگر بيند در سرائي بزرگ و فراخ بود، دليل كه روزي بر وي فراخ شود. اگر سراي كوچكي و تنگ ديد، دليلش به خلاف اين بود.
محمدبن سيرين گويد:
اگر كسي در خواب سراي بزرگ و فراخ بيند كه اندر آن سرا كوشك و ايوان ها است، دليل كه در سراي آخرت شرف و منزلت يابد. اگر بيند در سراي بشكست يا بسوخت، دليل كه خداوند سراي رامصيبت افتد. اگر بيند زمين سراي او بزرگ و فراخ شد، دليل كه به قدر آن فراخي او را روزي در دنيا فراخ شود. اگر برخلاف اين بيند، روزي بر وي تنگ شود. اگر بيند سراي او را مي كندند، دليل كه راه صلاح بر خود بندد و نماز و عبادت كم كند. اگر بيند سراي كهن را همي كند، در خيرات بر وي گشاده شود و خرم گردد. اگر بيند در سرائي نو و پاكيزه درون شد، دليل كه اگر توانگر است، مالش زياده شود و اگر درويش است، توانگر شود.
ابراهيم كرماني گويد:
اگر بيند كه ميان سرايِ نو شد، دليل كه او را دختري ياخواهري آيد و هم او گويد كه صفحه سراي، دليل كند بر پدر و مادر. اگر ديد صفه سراي او نو و پاكيزه است، دليل است بر تندرستي تن مادر و پدر.
جابرمغربي گويد:
اگر كسي ديد در سرائي بزرگ و پاكيزه و نو داخل شد و دانست كه آن سراي ملك او بود، دليل كه روزي بر وي فراخ و گشاد شود و عزت و جاه يابد و زن خوبروي خواهد و توانگر شود و ولايت يابد. اگر اين خواب را زني ديد، شوهر توانگر بخواهد.
حضرت امام جعفر صادق فرمايد:
ديدن سراي به خواب بر هشت وجه است.
اول: مرد را زن و زن را شوهر.
دوم: توانگري ثروتمندي.
سوم: ايمني.
چهارم: عيش خوش (زندگي خوش و مرفه).
پنجم: مال،
ششم: ولايت و فرمانروائي.
هفتم: عزت و سربلندي.
هشتم: امانت.
